شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- در واقع شرایط جدید جامعه تحت تاثیر رسانه های گروهی و اجتماعی باعث شده سطح آگاهی های جامعه سال به سال افزایش پیدا کند، در حال حاضر به یک شکلی میتوان گفت: که به نظر میرسد به مرور اوج آگاهی های مخاطبان که شامل همه اقشار جامعه حتی در سنین مختلف و موقعیت های اجتماعی مختلف می شود. افزایش یافته است و این موضوع کار روابط عمومی ها را به شدت سخت و دشوار ساخته است.

اگر در گذشته تاکید روابط عمومی ها بر موضوع تبلیغات و اقناع بود. الان در این شرایط روش های تبلیغاتی و اقناعی به معنای ارتباط یک سویه و یکطرفه مفهوم ندارد. در حال حاضر با گسترش رسانه های اجتماعی و حضور تک تک افراد جامعه در فضای مجازی و ظهور پدیده ای به اسم شهروند خبرنگار، این امکان ارتباط برای روابط عمومی های بسیار سخت شده که دیگر بتوانند با استفاده از روش های سنتی مخاطبان خود را اقناع کند یا در آنها رضایتمندی ایجاد کنند.

این موضوع ایجاب می کند که روابط عمومی به سمت ارتباط دوسویه هم سنگ و هم وزن با مخاطبان پیش رود و سیاست های ارتباط دوسویه هم سنگ را با استفاده از فضای ایجاد شده تحت تاثیر تکثیر رسانه ها ایجاد کنند. در یک کلام اگر بخواهیم خلاصه بگوییم در شرایط فعلی با افزایش سواد ارتباطی جامعه، روابط عمومی ها باید به شعور مخاطبان خود احترام بگذارند و نباید فکر کنند مخاطبان به راحتی پیام آنها را خواهند پذیرفت. پس این موضوع ثابت می کند که روابط عمومی ها در ایجاد رضایتمندی نزد مخاطبان به نظرات آنها باید توجه کنند و تحت تاثیر نظرات مخاطبان قرار گیرند و فکر نکنند که باید حتما اثرگذار باشند. بلکه باید حتی از مخاطبان خود تاثیر هم بگیرند.

اگــر یک رابطــه دو ســویه بیـن روابط عمومـی ها و مخاطبـان ایجـاد شـود و یک شـکلی با تجدید نظر در سیاست های ارتباطی به سمت ارتباطات تفاهمی پیش بروند تا ارتباطات اقناعی که جنبه های یک سویه و تحمیل پیام به مخاطب دارد. در شرایط جدید تحمیل پیام به مخاطب معنایی ندارد، چرا که مردم بخوبی پیام های درست و نادرست و خالص از ناخالص را خیلی خوب تشخیص می دهند و اینجاست که روابط عمومی ها باید در سیاست های ارتباطی با مخاطبان به رضایتمندی صرف فکر نکنند، مخاطب یک مجموعه منفعل است که هر چه آن ها بگویند خواهند پذیرفت درون سازمان نیز حوزه ای است که در روابط عمومی ها باید به اهمیت رضایتمندی کارکنان اهمیت دهند اما در این حوزه که افزایش رضایتمندی کارکنان یک مجموعه را صرفاً نمی توان در اختیار روابط عمومی دانست.

مجموعه ای از عوامل و نهادهایی دست اندرکار در یک سازمان روی آن اثر دارند. مسلماً برای افزایش انگیزه و ایجاد انگیزش و جلب مشارکت یک سازمان در اداره یک سازمان که الان سال هاست بحث مدیریت مشارکتی در سازمان نیز مطرح است مجموعه از عوامل باید دست به دست هم بدهند. مثلاً در سازمانی که کارمندان به هر دلیلی احساس بی عدالتی کنند روابط عمومی نمی تواند با ایجاد فضای یکطرفه با مخاطبان رضایتمندی را ایجاد کند، بلکه باید آن عواملی که کارمندان احساس بی عدالتی می کنند از بین برود و با ایجاد ارتباط بین کارکنان و مدیران سازمان به خصوص بخش های که مسئول امور کارکنان هستند از طریق نظرسنجی و برگزاری جلسات بحث آزاد و گفتگوی گروهی فضای صمیمانه، اقناعی و حاکی از رسیدن به رضایتمندی را ایجاد کند.